Out of
My League ♥
It’s her hair and her eyes today
That just simply take me away
Nandito na naman ako sa park, it’s
the25th day today. Tinitignan ko siya, tinitignan ko na naman buhok niya, ang
mga mata niya, siya mismo tinitignan ko na naman ng palihim. Wala eh, tinamaan
ako sa kanya, tinamaan ako ng sobra-sobra. Kumbaga sa pana ni Kupido, 100%
accurate. BULL’S EYE pa!
Pero alam mo ang mahirap? Yung sabihin mo
‘yung nararamdaman mo sa kanya. </3
Hindi naman kasi madaling maging lalaki
na yung tipong kapag may crush ka, ligaw na agad. Nandiyan yung magdodoubt ka
na gusto ka niya, kinakabahan ka kasi maiisip mong irereject ka niya. Kaya ikaw
naman si torpe, nga-nga, ayaw gumalaw, ayaw magsalita at ayaw umamin.
And the feeling that I’m falling
further in love
Makes me shiver but in a good way
Pero
kahit na hindi ko siya nakakausap, basta Makita ko lang siya buong-buo na ang
araw ko. Hindi man lahat sa panlabas pero ang totoo, kinikilig talaga ako.
Hindi man ako nag titili, hindi man ako naghihiyaw, pero sakto na ang simpleng
ngiti at pag-init ng mukha ko na masasabi ngang kinikilig ako.
25th day na pala ng pagiging
hopeless romantic ko. 25th day na pala akong mukhang tangang kuntento
lang sa pagtingin sa kanya. 25th day na pala … How time flies, but as
time flies, my feelings went deep.
All the times I have sat and
stared
As she thoughtfully thumbs through
her hair
Nakakatuwang
isipin na hanggang ngayon, nakaupo lang ako sa spot na ‘to. I’ve been looking
at her afar right now. I've been looking at her from a distance, admiring her
on the shadows. Ang ganda talaga niya, sobrang ganda.
And she purses her lips, bats her
eyes as she plays,
With me sitting there slack-jawed
and nothing to say
Hindi
ko tuloy ma imagine ang gagawin ko. Hindi
ko alam ang gagawin ko, lalapit naba ako o patuloy lang na makuntento sa
pagtingin sa kanya? Hindi ko alam. Nahihirapan na nga din akong mag-isip eh. XD
‘Cause I love her with all that I
am
And my voice shakes along with my
hands
‘Cause she’s all that I see and
she’s all that I need
And I’m out of my league one
again
Lalapit
na sana ako, for the first time pero ‘nung malapit na ako ay ang paglakad naman niya palayo. Sinundan ko siya pero sa huli hindi ko rin siya nakausap at hindi rin kami nagkakitaan. Ang
saklap talaga kapag torpe ka. :(((
Nahihiya na talaga ako. Hindi ko tuloy
nasabi, pero sigurado naman akong gusto ko na siya. Paano ko nasabi? ‘Cause I feel
the feelings that you are in loved.
Sabi nga nila, “Ang pagmamahal ay parang
pagpatak ng ulan. Hindi mo alam kung kailan darating pero laging may mga signs
kang makikita bago ito dumating.”
Anu-ano ang mga senyales? Una ang
lightning. Kidlat, mararamdaman mo ang kidlat na iyan kapag nakaramdam ka ng
spark at oo, naramdaman ko na ‘yun sa kanya. On the 7th day I saw
her, our eyes met and as our eyes intersect, I felt a sudden, an electric
shock, I felt as if there was a spark, a connection.
Ikalawa
ang thunderstorm. Ang kulog ay ang ingay na maririnig mo pagkatapos ng kidlat
at tulad ng kulog, ‘yun din ang tunog na maririnig mo sa puso mo pagkatapos
mong maramdaman ang kidlat (spark).
At ang huli, ang drizzles. Ang pag-ambon
o ang tinatawag nating infatuation. I think for 25 days, I’ve been infatuated.
Deeply infatuated with her, that everytime I came in the park to see her, my
heart suddenly skip a beat, my hands will shiver, tension all over my body and heat
on my face. That’s why I can say that for 25 days, it has been drizzling, maybe
the next day, or the other day, the rain will finally fall.
Hindi ko pa rin mawaring hindi ako
pumunta at hindi ko siya inapproach. Parang ang laking katangahan naman kasi
nung ginawa ko. At dahil hindi ko siya na approach, disappointed tuloy ako ‘nung
umagang iyon. Pero nangyari na kaya wala naring silbi ang pagmumukmok ko.
Pero noong bandang hapon nakita ko siya
sa Convenience Store. Doon kasi ako tumatambay after, nagulat nga ako ‘nung
bigla siyang pumasok at nag punta sa slurpee machine.
HINGA NG MALALIM, INHALE, EXHALE! XD
Tumayo ako sa kinauupuan ko at nag punta
papalapit sa kanya, unti-unti akong lumapit sa kanya habang nakatalikod siya,
kahit likod lang maganda na siya, paano kapag humarap pa. Kinalabit ko siya at
doon nasabi ko na sa 25 na araw na gusto kong sabihin.
“Hi.”
Nahihiya ko pang banggit sa kanya habang nakalagay ‘yong mga kamay ko sa bulsa
ko tapos pangiti-ngiti.
“Hi.” Nakangiti niyang sabi sa akin.
At isipin niyo nalang na mula sa “Hi” na
‘yon, nakuha ko ang number niya, nakilala ko siya at marami akong natutunan sa
kanya. Simula noong masabi ko ang “Hi” na iyon, nagkalapit kami at naging
magkaibigan.
It’s a masterful melody when she
calls out my name to me
As the world spins around and her
laughs,
“Todd Panget!” Parang musika na ngayon
kapag naririnig ko ang pangalan ko.
“Bakit Riley taba?” bawi ko sa kanya sa
pagtawag niya sa akin ng panget.
Rolls her eyes and I feel like I’m
falling
But it’s no surprise
“Psh!
Ang sexy ko kaya!” sabi niya tapos nag “roll-eyes”.
Hindi ko alam pero napapangiti niya ako
kapag nakikita ko siyang ganun. Ang ganda niya eh at ang cute niyang tignan
kapag inaasar ko siya. Lalo tuloy lumakas ‘yung ambon na nararamdan ko sa puso
ko. <3
‘Cause I love her with all that I
am
And my voice shakes along with my
hands
‘Cause it’s frightening to be
swimming in this strange sea
But I’d rather be here than on
land
Yes she’s all that I see and she’s
all that I need
And I’m out of my league once
again
Did
I forget to say were best friends now? Oo, naging attached na kasi kami sa isa’t-isa
to call each others as best friends. Nakakatuwa nga kasi dati-rati nahihiya pa akong
kausapin siya, nandiyan ‘yong kaba kapag lalapitan ko siya, pero ngayon
napakanatural na sa akin ang makipagtawanan at makipagkulitan kasama siya. Para
bang nagagawa ko na ang mga hindi ko nagawa dati.
It’s her hair and her eyes today
That just simply take me away
And the feeling that I’m falling
further in love makes me shiver, but in a good way
All the times I have sat and
stared
As she thoughtfully thumbs
through her hair
As she purses her lips, bats her
eyes
And she plays with me sitting
there slack-jawed and nothing to say
Oo,
best friend ko na siya, pero dumating din ‘yong puntong nag tapat ako ng
nararamdaman ko para sa kanya, at ang nakakatuwa pa ay ganun din pala ang
nararamdamn niya sa’kin. Kay niligawan ko siya at nagdaan ang ilang buwan ay
naging kami na.
‘Cause I love her with all that I
am
And my voice shakes along with my
hands
‘Cause it’s frightening to be swimming
in this strange sea
But I’d rather be here than on
land
And
thus, the drizzle become rain and the rain fell harder. My love for her went
deep down, I don’t ever think my love for her is the rain anymore, I think it’s
more a hurricane right now, that’s how strong it is. But no matter how hard or
how strong the rain is, there will always be a time when the sun will appear and
the rain will subside.
Yes, after 11 months we broke up. The
rain of love is gone and it is now sunny again in my heart. Ironic isn't it?
The rain that is sad and gloomy represented my happiness and love for her and
the sun that is happy represented the time that we separated.
It took me almost double of the time to
move on, until now I till now I think I haven’t because when I see her, all the
feeling comes back.
All those flashbacks came back; we
started out as strangers, and then became friends, then best friends, then
lovers and then strangers again. But this stranger is special for I had some
good memories with her.
Everytime I see her, I still feel the
thunderstorm, the lightning and it still drizzles. One thing for sure though,
this drizzle will never be a rain again.
Yes she’s all that I see and she’s
all that I need
And I’m out of my league once
again.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento