Biyernes, Oktubre 18, 2013

♥♥♥


Out of My League


It’s her hair and her eyes today
That just simply take me away

           
       Nandito na naman ako sa park, it’s the25th day today. Tinitignan ko siya, tinitignan ko na naman buhok niya, ang mga mata niya, siya mismo tinitignan ko na naman ng palihim. Wala eh, tinamaan ako sa kanya, tinamaan ako ng sobra-sobra. Kumbaga sa pana ni Kupido, 100% accurate. BULL’S EYE pa!

       Pero alam mo ang mahirap? Yung sabihin mo ‘yung nararamdaman mo sa kanya. </3

       Hindi naman kasi madaling maging lalaki na yung tipong kapag may crush ka, ligaw na agad. Nandiyan yung magdodoubt ka na gusto ka niya, kinakabahan ka kasi maiisip mong irereject ka niya. Kaya ikaw naman si torpe, nga-nga, ayaw gumalaw, ayaw magsalita at ayaw umamin.

And the feeling that I’m falling further in love
Makes me shiver but in a good way

        Pero kahit na hindi ko siya nakakausap, basta Makita ko lang siya buong-buo na ang araw ko. Hindi man lahat sa panlabas pero ang totoo, kinikilig talaga ako. Hindi man ako nag titili, hindi man ako naghihiyaw, pero sakto na ang simpleng ngiti at pag-init ng mukha ko na masasabi ngang kinikilig ako.

       25th day na pala ng pagiging hopeless romantic ko. 25th day na pala akong mukhang tangang kuntento lang sa pagtingin sa kanya. 25th day na pala … How time flies, but as time flies, my feelings went deep.

All the times I have sat and stared
As she thoughtfully thumbs through her hair

        Nakakatuwang isipin na hanggang ngayon, nakaupo lang ako sa spot na ‘to. I’ve been looking at her afar right now. I've been looking at her from a distance, admiring her on the shadows. Ang ganda talaga niya, sobrang ganda.

And she purses her lips, bats her eyes as she plays,
With me sitting there slack-jawed and nothing to say

        Hindi ko tuloy ma imagine ang gagawin ko. Hindi ko alam ang gagawin ko, lalapit naba ako o patuloy lang na makuntento sa pagtingin sa kanya? Hindi ko alam. Nahihirapan na nga din akong mag-isip eh. XD

‘Cause I love her with all that I am
And my voice shakes along with my hands
‘Cause she’s all that I see and she’s all that I need
And I’m out of my league one again

        Lalapit na sana ako, for the first time pero ‘nung malapit na ako ay ang paglakad naman niya palayo. Sinundan ko siya pero sa huli hindi ko rin siya nakausap at hindi rin kami nagkakitaan. Ang saklap talaga kapag torpe ka. :(((

       Nahihiya na talaga ako. Hindi ko tuloy nasabi, pero sigurado naman akong gusto ko na siya. Paano ko nasabi? ‘Cause I feel the feelings that you are in loved.

        Sabi nga nila, “Ang pagmamahal ay parang pagpatak ng ulan. Hindi mo alam kung kailan darating pero laging may mga signs kang makikita bago ito dumating.”

       Anu-ano ang mga senyales? Una ang lightning. Kidlat, mararamdaman mo ang kidlat na iyan kapag nakaramdam ka ng spark at oo, naramdaman ko na ‘yun sa kanya. On the 7th day I saw her, our eyes met and as our eyes intersect, I felt a sudden, an electric shock, I felt as if there was a spark, a connection.

        Ikalawa ang thunderstorm. Ang kulog ay ang ingay na maririnig mo pagkatapos ng kidlat at tulad ng kulog, ‘yun din ang tunog na maririnig mo sa puso mo pagkatapos mong maramdaman ang kidlat (spark).

       At ang huli, ang drizzles. Ang pag-ambon o ang tinatawag nating infatuation. I think for 25 days, I’ve been infatuated. Deeply infatuated with her, that everytime I came in the park to see her, my heart suddenly skip a beat, my hands will shiver, tension all over my body and heat on my face. That’s why I can say that for 25 days, it has been drizzling, maybe the next day, or the other day, the rain will finally fall.

       Hindi ko pa rin mawaring hindi ako pumunta at hindi ko siya inapproach. Parang ang laking katangahan naman kasi nung ginawa ko. At dahil hindi ko siya na approach, disappointed tuloy ako ‘nung umagang iyon. Pero nangyari na kaya wala naring silbi ang pagmumukmok ko.

       Pero noong bandang hapon nakita ko siya sa Convenience Store. Doon kasi ako tumatambay after, nagulat nga ako ‘nung bigla siyang pumasok at nag punta sa slurpee machine.

       HINGA NG MALALIM, INHALE, EXHALE! XD

       Tumayo ako sa kinauupuan ko at nag punta papalapit sa kanya, unti-unti akong lumapit sa kanya habang nakatalikod siya, kahit likod lang maganda na siya, paano kapag humarap pa. Kinalabit ko siya at doon nasabi ko na sa 25 na araw na gusto kong sabihin.

       “Hi.” Nahihiya ko pang banggit sa kanya habang nakalagay ‘yong mga kamay ko sa bulsa ko tapos pangiti-ngiti.

       “Hi.” Nakangiti niyang sabi sa akin.

       At isipin niyo nalang na mula sa “Hi” na ‘yon, nakuha ko ang number niya, nakilala ko siya at marami akong natutunan sa kanya. Simula noong masabi ko ang “Hi” na iyon, nagkalapit kami at naging magkaibigan.

It’s a masterful melody when she calls out my name to me
As the world spins around and her laughs,

       “Todd Panget!” Parang musika na ngayon kapag naririnig ko ang pangalan ko.

       “Bakit Riley taba?” bawi ko sa kanya sa pagtawag niya sa akin ng panget.

Rolls her eyes and I feel like I’m falling
But it’s no surprise

        “Psh! Ang sexy ko kaya!” sabi niya tapos nag “roll-eyes”.

       Hindi ko alam pero napapangiti niya ako kapag nakikita ko siyang ganun. Ang ganda niya eh at ang cute niyang tignan kapag inaasar ko siya. Lalo tuloy lumakas ‘yung ambon na nararamdan ko sa puso ko. <3

‘Cause I love her with all that I am
And my voice shakes along with my hands
‘Cause it’s frightening to be swimming in this strange sea
But I’d rather be here than on land
Yes she’s all that I see and she’s all that I need
And I’m out of my league once again

        Did I forget to say were best friends now? Oo, naging attached na kasi kami sa isa’t-isa to call each others as best friends. Nakakatuwa nga kasi dati-rati nahihiya pa akong kausapin siya, nandiyan ‘yong kaba kapag lalapitan ko siya, pero ngayon napakanatural na sa akin ang makipagtawanan at makipagkulitan kasama siya. Para bang nagagawa ko na ang mga hindi ko nagawa dati.

It’s her hair and her eyes today
That just simply take me away
And the feeling that I’m falling further in love makes me shiver, but in a good way
All the times I have sat and stared
As she thoughtfully thumbs through her hair
As she purses her lips, bats her eyes
And she plays with me sitting there slack-jawed and nothing to say

        Oo, best friend ko na siya, pero dumating din ‘yong puntong nag tapat ako ng nararamdaman ko para sa kanya, at ang nakakatuwa pa ay ganun din pala ang nararamdamn niya sa’kin. Kay niligawan ko siya at nagdaan ang ilang buwan ay naging kami na.

‘Cause I love her with all that I am
And my voice shakes along with my hands
‘Cause it’s frightening to be swimming in this strange sea
But I’d rather be here than on land

        And thus, the drizzle become rain and the rain fell harder. My love for her went deep down, I don’t ever think my love for her is the rain anymore, I think it’s more a hurricane right now, that’s how strong it is. But no matter how hard or how strong the rain is, there will always be a time when the sun will appear and the rain will subside.

       Yes, after 11 months we broke up. The rain of love is gone and it is now sunny again in my heart. Ironic isn't it? The rain that is sad and gloomy represented my happiness and love for her and the sun that is happy represented the time that we separated.

       It took me almost double of the time to move on, until now I till now I think I haven’t because when I see her, all the feeling comes back.

       All those flashbacks came back; we started out as strangers, and then became friends, then best friends, then lovers and then strangers again. But this stranger is special for I had some good memories with her.

       Everytime I see her, I still feel the thunderstorm, the lightning and it still drizzles. One thing for sure though, this drizzle will never be a rain again.

Yes she’s all that I see and she’s all that I need
And I’m out of my league once again.

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento